[градот е претворен во логор]
градот е претворен во логор.
на влезот од големиот супермаркет стои човек со ракавици и маска и го регулира сообраќајот.
еден по еден. чекај! каде? не си ти на ред.
во определени интервали. еден по еден.
совесно ја извршува својата работа човекот со ракавици и маска.
над аптеката виси натпис:
нема маски
луѓето послушно чекаат.
еден по еден. на повеќе од два метра оддалечност.
за секој случај.
не гледаат во своите мобилни телефони.
за секој случај.
не гледаат еден во друг.
освен можеби попреку, во тие без ракавици и маски.
тие се најопасни.
луѓето не гледаат во ништо. гледаат во празно.
гледаат во стравот.
градот е претворен во логор.
во автомобилите низ градот
еден по еден
со ракавици и маски.
еден по еден
со ракавици и маски.
за секој случај.
можеби самиот од себе ќе се заразиш,
вели стравот.
луѓето го слушаат стравот.
миј раце! миј раце!
ама, мијам раце, мијам раце.
пеј песничка! пеј песничка!
сапунче, сапунче, бели пени правиш
за да сите бидеме весели и здрави.
докторот на телевизија вели
не е толку опасно, не се пренесува толку лесно.
мислите, докторе, се пренесува лесно.
не, не, не се пренесува толку лесно.
најлесно се пренесува паниката на хорот мајки:
седи дома. седи дома. седи дома.
градот е претворен во логор.
меаните не работат.
берберите не работат.
пазарите не работат.
чаршијата не работи.
полицајци и птици.
за нив не важи полицискиот час.
аха! комшијата е сомнителен. тој кивна.
кивањето е најсторого забрането во градот.
луѓето се уплашени животинчиња в грмушка.
едвај дишат и дишат испрекинато.
и втренчено гледаат во стравот.
иде ли волкот?
иде!
***
[grad je postao logor]
grad je postao logor.
na ulazu velikog supermarketa stoji čovek sa rukavicama i maskom i reguliše saobraćaj.
jedan po jedan. čekaj! kuda? nisi ti na redu.
u određenim intervalima. jedan po jedan.
savesno izvršava svoj posao čovek sa rukavicama i maskom.
iznad apoteke visi natpis:
nema maski
ljudi poslušno čekaju.
jedan po jedan. na više od dva metra udaljenosti.
za svaki slučaj.
ne gledaju u svoje mobilne telefone.
za svaki slučaj.
ne gledaju jedno u drugo.
osim možda popreko, one bez rukavica i maski.
oni su najopasniji.
ljudi ne gledaju ni u šta. gledaju u prazno.
gledaju u strah.
grad je postao logor.
u automobilima po gradu
jedan po jedan
sa rukavicama i maskama.
jedan po jedan
sa rukavicama i maskama.
za svaki slučaj.
možda i samog sebe zaraziš,
kaže strah.
ljudi slušaju strah.
peri ruke! peri ruke!
ali, perem ruke, perem ruke.
pevaj pesmicu! pevaj pesmicu!
pre i posle jela treba ruke prati,
nemoj da te na to opominje mati.
prljavim rukama, zagadi se jelo,
pa se tako bolest unese u telo.
doktor na televiziji kaže
nije tako opasno, ne prenosi se tako lako.
mislite, doktore, prenosi se lako.
ne, ne, ne prenosi se tako lako.
najlakše se prenosi panika hora majki:
ostani kod kuće. ostani kod kuće. ostani kod kuće.
grad je postao logor.
kafane ne rade.
berberi ne rade.
pijace ne rade.
čaršija ne radi.
policajci i ptice.
za njih ne važi policijski čas.
aha! komšija je sumnjiv. nakašljao se.
kašalj je najstrože zabranjen u gradu.
ljudi su uplašene životinjice u grmu.
jedva dišu i dišu isprekinuto.
i netremice gledaju u strah.
hoće li vuk?
hoće!
prevod sa makedonskog: autor
________________________________________________________________________
ĐOKO ZDRAVESKI (Skoplje, 1985) diplomirao i magistrirao na Filološkom fakultetu „Blaže Koneski“ u Skoplju. Radio osam godina kao lektor za makedonski jezik i književnost na Filozofskom fakultetu u Nišu, trenutno radi kao bibliotekar na Katedri za makedonski jezik i južnoslovenske jezike na Filološkom fakultetu u Skoplju. Objavio je četiri knjige poezije: „Palindrom sa dva n“ (2010), „Kućica za ptice selice“ (2013), „Ljubavina“ (2016) i „Dedikar Ikaral“ (2017), te zbirku kratkih priča „Duži stvarnosti“ (2019).
fotografija autora: Marija Georgieva
čovjek-časopis 