MAMIN ODMOR
Nekoliko dana mislim da je nedelja
jer majka ne lista knjige iz administracije
ne čujem na svakih sedam sekundi ,,baza podataka
i sistem za praćenje inventara‘‘
miriše na supu od pilećih kostiju
prosut je gustin po kuhinjskom podu.
Plava tečnost curi niz prozore
oporavljena orhideja viri iz saksije
u cipelarniku je više prostora nego prije
sad, kad smo u kući, samo mi, žene
ima dovoljno mjesta da sve stane.
Lakše se diše u dnevnoj sobi
umjesto razvučenog dvosjeda
spavam u krevetu
tik pored nje
na bijelom jastuku
na ženske parfeme mirišu zavjese
bude mi muka od arome jagode
ali mama kaže da je sve kako treba.
Češće spava, rijeđe se šminka
sad, kad smo samo mi žene
kosu veže u rep
ne crta obrve
ponekad je ne prepoznam
sad radi i subotom od 9 do 5
kaže, ruke su joj mekše od kad pere dva tanjira
dvije šoljice za kafu
jednu pepeljaru
kaže,
da je ovo njen najbolji odmor do sada.
***
LEPTIR MAŠNA
Biohemijski procesi organizma štrajkuju
otkucaji srca zvučni su kao bombe
proglašeno ratno stanje
u predjelu bijelog vrata
samo da je ne vide ostali
dok se nazire kao leptir mašna
kad obučem crnu haljinu
pokrivam te ogrlicom
sa velikim medaljonom
tiroidni hormoni divljaju
kao djevojčice u pubertetu
zatočena ispod tanke kože
poput bebe u stomaku
koprcaš se
i stezeš
čitavih 20 grama
teški su kao olovo
mažem te kremom od ruže
leptir voli ružu
moji neuspjeli pokušaji
i toksični odnosi
prijete da te pojedu
skrivam te maramom
od sebe same
čovjek u bijelom mantilu kaže
da moraju da te odstrane
od njih ne mogu da te sakrijem
pulsiraš na ultrazvuku
šareni leptir živi u mom grlu.
***
TRENUTAK K(RAJA)
Taj sa kim dijelim vazduh ne razumije značenje melanholije
slabo uzavire kad se stavi na vatru
miriše na čajno drvo
dobar je antibiotik za ustajale košmare
kad pije kafu odmjeri vodu
kad laže gleda
zjenicu
beonjaču
i žutu pjegu.
Da govori, ne smije prvi početi
uništava ga strah
toga se plaši
da će na kraju, on biti krivac.
Taj koji me ljubi u čelo
taman je kao modrica
ali prolazi brzo.
On je numeričko biće
jedna
dvije
tri
čaše vina sadrže tačno trideset i četiri gutljaja
grmljavina u njegovim očima
kad prislonim usne na čašu
mamurluk je drzak poput udarca u zube,
tad skupim hrabrost da podignem pogled sa poda
na poslednjem nivou
za najbolje igrače
samo prazna baterija
i nepopravljiv pad signala.
***
ANĐELA BULAJIĆ rođena je 1995. na Cetinju. Studirala je svjetsku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu, zatim upisala studije pozorišne produkcije na Fakultetu savremenih umjetnosti u Beogradu, i diplomirala u novembru 2020. Bila je redovan član književnog udruženja Poezin iz Beograda. Od aprila je član Foruma mladih pisaca u okviru institucije KIC ,,Budo Tomović’’. Pjesme su joj objavljene u poslednjem zborniku koji je izdat u okviru institucije KIC ,,Budo Tomović , pod nazivom ,,Pisci ne padaju s neba”, u prvom tomu elektronske zbirke u sklopu Vavilonske biblioteke i u zborniku ,,Rukopisi 44” 2021. godine.
čovjek-časopis 