PUPČANO OKO
ćuti se noktima
koje su bivše kosti
gleda se kožom
koja prodire prste
u podnožju jezika
trenje formira žig
*
obnevideo
sanjaš levak
pupčano oko
i sasušenu
opnu pijavice u
metalnoj posudi.
***
ATANOR
troseklu reč i
glavu zmije
sunčevu repinu
zub od vetra
betonski kapak i
želudačni cvet
(polažeš na dlan
neuporedivog)
*
srebrni korov
vampirov ud i
stenicin skelet
žičano oko nad
rečni kamenom i
zaklanog petla
vodu u prahu
podigni visoko
do belih stopala
*
kada svet spava
silaziš u kotao iz
kojeg te dozivaju
***
NUKLEUS
puževi po licu
androgin sanja svet
dubok belih reči
napuštene ljuske
sa podnožjem u zidu
otvaranje velikog dlana
između svih stvarnosti
tako nastaje život
*
srušene kosti
u predelu tišine
srce kornjače i
slepog miša na
jeziku vetra
plamen u ulozi
kosmofora raste
preostalu večnost
neguje nečije ime
*
promena dolazi polako
nošena u naručju korenja
na leđima cvetova i voda
(umesto svetlosti na kraju noći)
udara bakrenim rukama
o zidove sobe i svlači krovove
sa kojih se zlatna kiša preliva
_________________________________________________________________________
PETAR RAKOČEVIĆ rođen je u Podgorici 1997. godine. Pisanjem je počeo da se bavi u gimnazijalskim danima, otkad je učestvovao na regionalnim takmičenjima i objavljivan u brojnim časopisima i izborima poezije. Najznačajnije nagrade koje je osvojio su: “Nagrada UKCG za knjigu godine” u kategoriji mladih autora 2018. godine, i nagrada KPZ Srbije i Grada Beograda 2020. godine, pod nazivom “Đurin plamen”. Ove godine objavio je poetski triptihon “SMENA”. Pjesme koje su pred Vama predstavljaju mali izbor iz autorove nove knjige “Visoke vode”. Živi i stvara u Podgorici.
čovjek-časopis 